Alevi terimi sözlük anlamına göre  “Ali’ye mensup, Ali’ye ait” anlamındadır. Alevilik genel olarak Hz. Ali’yi sevmek ve onun soyunun yani Ehl-i Beyt’in yolundan gitmek olarak tanımlanabilir. Yolun kurucusu Hz. Ali (598–661) kabul edilir. İslam Peygamberi Hz. Muhammed’in soyu, kızı Fatıma ile evlenen Hz. Ali’den devam etmiştir. Peygamberin vefatından sonra üçüncü halife olan Hz. Ali birinci imamdır. Alevilerde Muhammed (s.a.s) son peygamber olduğu, Hz. Ali’nin ise imamlığı esastır. Sunilikte Allah-Muhammed tamamlamasından farklı olarak Alevilikte Allah-Muhammed-Ali ile tamamlanan ve Ehl-i Beyt, Oniki imamları esas alan bir inançtır. Bazen “Allah-Muhammed-Ali” bazen de “Hak-Muhammed-Ali” şeklinde ifade edilen kavram denilebilir ki Aleviliğin en önemli sembolüdür. Öyle ki Alevi edebiyatı bu üçlere ilişkin deyişlerle doludur. Hizmet sahipleri dededen hizmet alırken “ Ya Allah, ya Muhammed, ya Ali” sözleriyle niyaza başlar; hatta “can”lar her bir bu üçlerden birine tekabül etmek üzere “ Ya Allah, ya Muhammed, ya Ali” diyerek üç defa kucaklaşırlar. Gerçekte bu üçlerde yer alan “ Hakk’ın aşkın bir yaratıcı olan Allah’ı; Muhammed’in genel anlamda nübüvveti, yani peygamberliği; Ali’nin de tasavvuftaki velayeti yani ermişliği ifade ettiği söylenebilir. Bu durumda “Hak-Muhammed-Ali” kavramı; Allah’ı, Hz. Muhammed’in peygamberliğini ve Hz. Ali’nin velayetini dile getirmektedir.